De laatste weken; verhuizen!

Hallo allemaal!

Ik zit alweer in de laatste week van mijn stage. Vrijdag mijn laatste dag en daarna nog een weekje vakantie (ik heb natuurlijk geen voorjaarsvakantie gehad zoals Nederland :D). Maargoed ik had maar tot aan Lapland geschreven en ik had belooft jullie nog op de hoogte te houden.

De eerste dag stage na deze vermoeiende week was wel wat ongemakkelijk. Ik had het idee dat ik nog steeds niet wakker was en dat ik bijna alles vergeten was haha!
Gelukkig mocht ik de overige dagen met de fysiotherapeut en de wondverpleegkundige meelopen, dus dat was een soort van ''afdelingsbreak'', en ja, dat was opzich best wel fijn.
Echter had ik al een aantal weekjes slechte slaap, doordat de apartementen zo gehorig zijn en ik niet zo goed in slaap kon komen, doordat ik nogal ''luide'' bovenburen had. In dilemma toch maar een mail gestuurd naar de tussenpersoon en hij Wilde hem meteen doorsturen naar de organisatie om er een officiele klacht van te maken. En dat ging mij even te snel. Ik vertelde hem dat ik niet meteen een klacht Wilde maken, maar dat ik eventueel gewoon een oplossing Wilde, maarja laat dan maar, ik ga er zelf wel even naartoe om het te vragen (uiteindelijk zonder resultaat..)
Ook dacht ik; donderdag komt mijn allerbeste vriendinnetje (nichtje) op bezoek dus daar kom ik wel doorheen.

Toen het eenmaal donderdag was en ik haar op moest halen (jonge ik was NERVEUS!) was ik ook zo ontzettend blij om haar te zien! En het héle weekend was geweldig. Wij hebben zoveel dingen gedaan! Donderdag en vrijdag lekker naar de kroeg en ook nog een leuk cultureel gebeuren meegemaakt waar je ongegeneerd kon eten (heerlijk!). En natuurlijk werden dit late dagen haha, dus je kunt nagaan dat dit veel uitslapen was.
Ook Wilde ik haar meenemen naar de bekende toren van Kuopio: Puijo tower. Ik was er zelf ook nog nooit geweest en het was een mooie zonnige dag om te gaan. We hebben er echt ontzettend van genoten.. Mooie foto's gemaakt, gekletst en lekker koffie gedronken in een restaurant dat ronddraaide, zodat je tijdens het eten een 360 view hebt! It's amazing..
Wij zijn ook geen vrouwen als wij niet naar het grote shopping centre van Kuopio gegaan zijn, en jawel, dat deden we. De hele dag lekker shoppen en rondkijken.. eten.. drinken.. van alles en nog wat door elkaar, maar uiteindelijk toch in onze ogen ook wel weer georganiseerd (waarschijnlijk als je het gefilmd had liepen wij als kippen zonder koppen door dat Centrum haha!).
Woensdag ging de wekker om 04:15. Ik werd wakker en voelde mij oprecht een beetje verdrietig. Over 1,5 uur ging Roos naar huis en bleef ik achter. (waarschijnlijk kwam het ook omdat ik nog niet wakker was, maar dat ter zijde). Om 05:00 bracht mijn lieve huisgenoot ons met de auto (want zij is Fins en had dus een auto bij zich :D) naar het vliegveld.
Ik voelde mij dan wel rot (omdat ik ook weinig slaap gehad had en nog 2 dagen stage moest lopen), maar ik wist ook dat de dag erop mijn moeder lang zou komen voor pasen, en dat is natuurlijk ook heel erg goed!

Donderdag op stage had ik nog even gediscussieerd over wat ik nog meer kon doen hier in Kuopio én mijn stagebegeleidster had een typisch gerecht voor mij gekocht om te proberen: Kalakukko. Toen ik hier kwam was ik daar ook heel erg enthousiast over om het te proberen, maar ik besloot het te bewaren totdat mijn moeder hier was, om deze ervaring te delen.
Weer een andere collega vertelde mij dat ik ook Mämmi moest halen voor pasen (want dit eten alle Finnen dan). Dus ook dat besloot ik te kopen en het te gaan proberen met mijn moeder.
Dit was achteraf hilarisch; het was zo vies, dat we het allebei nieteens wegkregen, dus Finse gerechten hoef ik niet meer te proberen :D
's Avonds was ik dus wéér enthousiast omdat ik wéér op het vliegveld stond (ik kende het zo onderhand op mijn duimpje).
Ik was haar de hele dag al aan het mailen, omdat het haar eerste vlucht was en ik méga bang was dat zij haar vlucht zou missen of dat er iets Anders mis zou gaan. Maar nee, ze was aangekomen op Kuopio! En dat voelde goed om 2 mensen achter elkaar op visite te hebben.

Maar ook Pasen hier zou Pasen niet zijn als bijna alles dicht was. De supermarkten waren wel open en mijn moeder was zo bang dat ik hier verhongerd was dat ik 80 kilo fruit en 100 kilo voedsel mee naar huis kreeg (maar dit waardeerde ik natuurlijk wel mam!). Ook heeft zij ontzettend lekker voor mij gekookt en natuurlijk de koelkast een beetje aangevuld, maar ook gezelligheid in huis gebracht met een bloemetje :D.
Dit weekend hadden wij ontzettend geluk met het weer, omdat het zonnetje elke keer scheen en wij op de steiger bij het meer in het zonnetje konden liggen; Heerlijk!
Maar ook mijn moeder zou mijn moeder niet zijn als er niet iets geks zou gebeuren. Toen wij op het ijs een beetje aan het rondlopen waren en mam aan het idee gewend was dat de bovenste laag aan het smelten was terwijl het ijs nog 30 cm dik was en je er NIET doorheen zou zakken (want er reden ook nog auto's op; jullie hadden haar hoofd moeten zien, geweldig!) liepen wij naar iemand toe die aan het ijsvissen was. Na wat vragen gesteld te hebben werd mijn moeder aangeboden om het ook te proberen en na 8 keer proberen haalde zij er gewoon een visje uit! Mam?; ik ben hier nu 9 weken, 1 week naar lapland geweest en ik heb nog nooit een vis uit dat gat gehaald? Dus ik denk gewoon dat mijn moeder wat aardiger voor die visjes is ofzo, ik weet het niet haha.

De laatste ochtend moesten wij even wachten in het Centrum en het weer was ontzettend goed! Net doen alsof het 20 graden is en zonder jas in de zon zitten had ik hier ook niet echt verwacht (eigenlijk was het 3 graden maar dat zeg ik natuurlijk niet).
´s Middags had ik óók mama weg gebracht. Deze was vervelender, want nu moest ik tot 9 april overleven. Maarja waarschijnlijk zou ik dat ook wel weer redden.

Die week ben ik ook naar een Finse bioscoop geweest. Nou, en dat heb ik geweten. Het was een typische Finse film waar bijna niet in gesproken werd en je eigenlijk zelf jouw betekenis aan de film moest geven. Ook zaten alleen ik en mijn medestudent in de bioscoop (en dat heb ik nog nooit meegemaakt).
Ik had het ook niet meer verwacht, maar zaterdag was er ineens een ontzettend goede forecast voor het Noorderlicht! Gillend naar buiten en ja! We hebben hem kunnen vangen, en wat was ie sterk! Het is nu dan ook de derde keer dat ik hem gezien heb, maar het blijft bijzonder!

Zondag was ik dan ook helemaal klaar met mijn apartement. Ik het afgelopen nacht 2 uur wakker gelegen doordat het net leek alsof er een bom insloeg op mijn slaapkamer. Ik besloot om nu echt een mail te sturen naar de organisatie en het maakte mij niet meer uit wat er ging gebeuren, maar er MOEST wat gebeuren. Ik ben toch geen debiel die zoveel geld voor een apartement betaalt terwijl ik er nieteens fatsoenlijk kan wonen.
Voor die nacht had ik al afgesproken met een medestudent (Nederlands) dat ik bij haar in het apartement zou slapen en ik kreeg een mail terug van de tussenpersoon dat ik per vandaag naar dat apartement kon gaan verhuizen voor de rest van mijn verblijf. Ik was ZO opgelucht! Nog even de laatste 2 weken fatsoenlijk slapen en het is natuurlijk een stuk gezelliger met een Nederlandse huisgenoot dan met een Finse (want die blijven toch wel echt op zichzelf).
Vanmiddag word het dan toch echt mijn spullen pakken en dan alles gaan verhuizen. Ik heb er wel zin aan! En het geeft mij natuurlijk een hoop rust..

Dus ik zeg alvast: een goede nachtrust en Nederland; tot over 2 weken!
xxx´